Kalpten kalbe giden, yolun izi yok,
İnan ki bu gerçek, inan ki kesin.
Gönüldaş olmanın sizi, bizi yok,
Belli ki ruhundan geliyor sesin.

Yolcuların işi göç’te, kon dadır,
Marifet hancı da, hüner ondadır,
Sözler ilk baştadır, mâna sondadır,
Gönül kapımızı çalarken esin.

Aşktan gayri ne var, seyrüsefer de,
Ömür yokuşunda dönen tekerde,
Acının tatlısı bal da, şeker de,
Yolda yolculukta ne tatlı besin.

Aşk’la ışıldayan gözdeki fere,
Güzeller güzeli mûhaldir ere,
Maide sofrası sererse yere,
Fakir fukaralar buyursun yesin.

Edebi erkânı yoldan kaldırma,
Kınayan kınasın, geç git aldırma,
Azığı sağlam tut, ele çaldırma,
Ey âşık, kim sana ne derse desin.

Yoldaşım, Refik’im, Asliye bacım,
Cehalet yüzünden çektiğim acım,
Gönülden gönüle, yola muhtacım,
Dost, düşman sorarsa, yaralı nesin?

14.12.2012...Mustafa Yaralı