Hep zengin yükünü tutar, garibana yok
Yarım ekmeğe, açılığa talim eden çok,
Fakir, aciz isen dönenerek bakan yok,
Ezilenler eziliyor bir tek hal yol koyan yok..

Yaşayanlar kader demiş bağrına basmış,
Yarınlar daha güzel gelecek diye inanmış,
Talih bana da güler diye daima umutlanmış,
Kimseden yardım görmemiş kendisi kalmış,

Kendini büyük görenler yazmışlar ferman,
Beller bükülmüş dizlerde kalmamış derman,
Aydın gün beklerken ortalığa kaplamış duman,
Yeni umutlar eklenerek zaman olmuş devran..

Keyfi denk olanların dili olmuş enstrüman,
Hayatı meçhule gidenlerin yaşadığı roman,
Anlayan kalmamış, esir almış aciz zaman,
Kapılar kapanmış, kapanmış yok açık olan..

Ortalığa çıkmışlar farklı beyan edip söylerler,
Şak, şak tutarlar masumu unutan aciz eller,
Haksızlığa mahkûm olanları görmez gözler,
Film şeridini bakar geriden kendince izler..

Hak hakikat ortada asıl resim bunlar değil,
Ortalığı karıştıranlara vermeyiz asla meyil,
Asıl yaşam resimlerde gösterilen gibi değil,
Gerçeklere perde çekilen yaşam, yaşam değil.

Herkes bir yön tutmuş sağ ya da olmuş sol,
Ortalık karışıyor arasan da bulunmuyor yol,
Acizlere görmeden başarıya çıkmaz bu yol,
Önde gelenler el gösteriyorlar ardından kol,

Boş yere konuşup yorma güzel plan sözünü,
İnsan sanıyoruz insan olmayanların özünü,
Belli kirli suyla yıkamışlar perişan yüzünü,
İnsan düşünüp ona doğru çevirmeli gözünü

Bir hastalıktır almış başını öylece gidiyor,
Herkes memnun galiba dur bile demiyor,
Aciz olanlara ekâbirler daima hükmediyor,
Bazıları büyüyecek diye ezilen daima eziliyor..

Bir tek milletiz tek kuvvet hepimiz birlikteyiz,
Sahip çıktıkça aciz olanları asla ezdirmeyiz,
Bugün geçecek yarınları hepimiz göreceğiz
Alttakini hakir görseler de onlarla birlikteyiz.