Madem ki ‘Git!’, diyorsun, açtığın yaraları;
Dilimde binbir küfür, sara sara giderim…
Alfabem çıldırırken, harflerim darmadağın;
Kurduğum heceleri, yora yora giderim…

Gözlerimde fırtına, kirpiğin infiali;
Aklımdaki cinayet, ölümün binbir hali;
Yazdığım dizelerde, bitmişliğin ahvali;
Noktadan sonrasına, dura dura giderim…

Suçunu yarı ayık kadehlere anlatıp;
Yanaktan akanları şöyle kenara atıp;
Gelmişin ve geçmişin kulağını çınlatıp;
Hatırını her adım, sora sora giderim…

Bu vedâya zaruret, nerden çıktı ansızın!?
Günahı cehennemdir yürek çalan hırsızın…
Canıma diş bileyen senin gibi arsızın;
Sevdâsı derya olsa yara yara giderim…

Gözlerinde saklama, gözyaşların kalırsa;
Sakın aman dileme, âhım seni bulursa;
Değil senin varlığın, gölgen bile olursa;
Peşimden gelenleri, vura vura giderim…

Ali ALTINLI – 13/12/2012
Saat: 00:19