2
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
836
Okunma
O, yara açar,
Bilmez ki bedik.
Sobetten kaçar,
Yiyerek fedik.
İnadı katır,
Elinde satır,
Dinlemez hatır,
Dediği dedik.
Kuruyu yaşı,
Görse de şaşı,
Eğilmez başı,
Mağrur ve dik.
Sözde onur da,
Yazar, okur da,
Diliyle sur da,
Açıyor gedik.
Gör diyor köre
Bilmez ki töre,
Dişine göre,
Kaynatır hedik.
Kırdığı can’ın,
Usül erkanın,
Gerçek nişanın,
İçine edik.
Yaralı sustu,
Edeben pustu,
O, zehir kustu,
Zılkıtı yedik.
07.12.2012...Mustafa Yaralı
bedik; Kazak Türklerin’de bir hastalığın iyileşmesi için yapılan tören.
fedik; Kaynatılmış mısır, ya da buğday.
Cevap Yaz