EMEKLİ BAKAR ve YAKAR

Evinde eşyası olur veresi,
Alacaklıları gelmez göresi,
Maaşı alırken dolar süresi,
Senetten, çeklerden bıkar emekli.

İşi bırakınca kalır boşlukta,
Eşi, çocukları olmaz hoşnut ta,
Gün doğmadan kalkar,yatar kuşlukta,
Mecburen kahveye gider emekli.

Oğlanın ve kızın dertleri bitmez,
Hanımın isteğe maaşı yetmez,
Odun, kömür yoksa ocağı tütmez,
Bütçesini biraz sıkar emekli.

İyi kötü ahşap eve sığınır,
Fırtına eserse çatı dağılır,
Tansiyonu artar, düşer bayılır,
Kapıyı, bacayı tıkar emekli.

Miras kalmayınca çoğu gariban,
Ondan rahat eder dağda ki çoban,
Zekinin serveti tüketir yaban,
Devlete umutla bakar emekli.

Alacak, verecek maaşı belli,
Mütevazi insan, yumuşak dilli,
Peşine takılır zibidi, zilli,
Vitrinlere boyun büker emekli,

Ek işte çalışsa gücü de yetmez,
Hastaneye gider dertleri bitmez,
Tedavi zorlaşır ileri itmez,
Kendini kenara çeker emekli.

Torunları olur ona eğlence,
Çekilmez hal alır, gündüz ve gece,
Zarar verir ise ağlar gizlice,
Yıpranır, sendeler sakar emekli.

Daima değişir ona bakışlar,
İşkence gibidir iniş, yokuşlar,
Kanadını çırpar havada kuşlar,
Her şeyi kafaya takar emekli.

Canı çekilirken dostlar toplanır,
Zekice şuura herkes katlanır,
Ruhu teslim eder biraz tatlanır,
Tabutta giderken yakar emekli.

Ispartalı Zeki Çelik TÜRKİYE İLESAM il temsilcisi.