Kuruyan yapraklar düşer dalından
Alim olan anlar düşkün halından
İnsan güç kazanır arı balından
Bakıp şu Dünya’dan ibret almalı


İlkbahar gelince çiçekler açar
Etrafına güzel kokular saçar
Ne böcekler, kuşlar dalından uçar
Bakıp şu Dünya’dan ibret almalı


Kış gelince etraf kara bürünür
Canlı olan her şey ölü görünür
Güneşin değeri o an bilinir
Bakıp şu Dünya’dan ibret almalı


Bin bir çeşit nimet yaratmış Mevlâ
İnsan kadir kıymet bilmiyor hâlâ
Bu bir imtihandır anlayan kula
Bakıp şu Dünya’dan ibret almalı


Bizden öncekiler göçüp gidiyor
Eceli gelenler gün, gün ölüyor
Sanıyorum sıra bize geliyor
Bakıp şu Dünya’dan ibret almalı


Dağlar, taşlar, gökler, bir de denizler
Bizler için vardır bunca nimetler
Eksiksiz olmalı tüm ibadetler
Bakıp şu Dünya’dan ibret almalı


İnsan olan kadir, kıymet bilmeli
Ebedi Dünya’ya hazır gitmeli
Her zaman Allah’a şükür etmeli
Bakıp şu Dünya’dan ibret almalı



Ferhat GÜNAYDIN
Giresunlu Eğitimci Şair
07.12.2012