0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
786
Okunma
giden belki gelir diye gözleri dalmış mavi gökyüzüne,,
sahilde çıplak ayaklarını kum örtmüş rüzgar vurmuş yüzüne
elini koymuş yanağına gözlerinden hayat damlıyordu
elinde siğarası her çektiğin de yüreğin de ufuk yanıyordu
sesizliği martılar bozmuştu uzaklarda bir gemi geliyordu,
kaldırdı başını baktı ufka sirenler için de sevdiği geçiyordu
elini kaldırdı salladı amma karşılık bulamadı
incildi ruhu dal gibi kaldı orta yerde
akıttı içinde ki zehri tuttu evin yolunu
horlanarak yaşamak ne demek öğrendi
sustu
Sustu
hayat darbesine sustu
İrfan KÖKTEN
