hayrettin taylan



yalnızlık tınısı siner bağrımdaki isimsiz özleyişe
Çok sesli algıların diline dolanır egonun dilsiz cümleleri
Hicranı çalınmış türkünün bağıllarında ağlar bağlamam
Alazlarını kaçırdığın son bakışında dillenir kavuşmanın kavuştağı
Ben yazar, erkan oğur söyler

2…
Şüphelerin şifresi açılır, güvenli s’andıklarında
Sığınışın atlasında rengini verir isteyişim
Koparılışın haritasına pafta olur sevilişin
Her adımda senli özlemler artar, büyür yüreğimin ülkesi
Mecalsizlerimi toplar mecazlı mecralarım
yoğun imgelerin manidarlığında anlaşılır benliğim
an için anılarına teslim olmuş kaderin ederiyim
uyanışlar derledim, uykular serdim
döküntü yarınların asi baharlarına bıraktım gelişi
pınarın dudağından içtim sulak demlerimizi
Yanış vakitlerine takvim olan günlerden eksildim
İstedim seni aşka
Kendimi işaretledim aşk sorsunun aşk şıkkında
Doğrusu sen olan cevabın künyesi olup sevdim
3…

Varılışın pusulasında kaybet beni
Beni bulsun bütün ben’ler arayış risalesinde
Kollarına alınmış rüyanın bilinç öncesindeyim
Senli mevsimlere yağmurlar ısmarladım
Islandım uzaklarına, bir günlerine kuruttum hayalimi