Gaflet viran etmiş aşkı bürümüş
Sabırsızlık yola varmış yürümüş
Hangi kulu yüz üstünde sürümüş!
Çöl dediğin göze serilmez insan .

Her gün diş biledim kucağa küstüm
Bir sıcak yüreğe, ocağa küstüm
İllere, köylere, bucağa küstüm
Her giden sevdaya gerilmez insan.

Kalp örsüdür kalbin, taşla dövülmez!
Hakka yâr değilse eşle övülmez
El bile kıyamaz, sapla yiv ilmez!
Açık yarasından vurulmaz insan.

Dersin ki; yüreğin kimindir senin ?
Ruhum onun gülüm, toprağım tenin
Bu gül kendi gülün, kendi dikenin!
Odun keser gibi kırılmaz insan.

Bir kuş idi kalbim, yıllar sapandı
Gelmek istedim de yollar kapandı
Sana koşar iken ayak mı yandı?
Sahibi olana yorulmaz insan.

Şüphe ile geldin soluma düştün
Derdim derin idi bir de sen eştin
Madem hakka varan dağları aştın!
Bir dikenli dalken sorulmaz insan .

Gerçek aşka hangi yoldan varılır?
Yağmurum ol! Toprak suyla karılır!
Seven sevdiğine umar darılır
Ruhu üflenmeden dirilmez insan .

Ölüm bizim için, sanma kalırsın
Ardımdan üç kere helal alırsın
Benden gayrı güzel yok mu ? Bulursun...
Musallada secde durulmaz insan .

Seheryeli 4. 1. 12