bir kıyamet filmi oynar şimdi yüzümde
darmağan olmuş hayallerin hüznü yansır
ay ışığında gözlerimden gökyüzüne
yıldızlar bile yaldızlı yaşlar dökerler
yağmur olup gece yarıları dökülür damlalar sokağına
sen hiç bir şeyden habersiz yürürsün sabah o ıslak kaldırımlarda
yine yağmur yağmış dersin
attığın her adımda gülüşümü sevincimi
umut ettiğimiz mutlu günlerimizi çiğner geçersin
bilmezsin ki bu yağmurların tek sebebi sensin...
günler geçtikçe artıyor yokluğunun zulmü
yağmurlar bile hız verip
fırtınalar koparıyorlar
dağıtmak için benden yansıyan hüznü
sen bir kalp ölümü
sen çaldın en güzel bahar günümü...
isyanım çığlık olup yükselse keşke şu dağlar ardına
ulaşsa uzaklarda atan vicdansız gururuna
uçurum olmasa sana gelen yolların sonu
yıkılmış olmasa köprüler aramızda
benim yandığım gibi yansaydın
keşke sende bana...
dolunay var bak yine bu gece
odama yansıyor ışığı
ama aydınlatmıyor
sen benim ay ışığım
sen benim bahar sıcağım
gelişinle ısınıp aydınlanmıştım
gittin ya
yine soğuk karanlıklara mahkum sol yanım...