Yokları var eden yüce ALLAH’IN
Aşkından eriyen kullar var usta
Rahmani Rahim’in yüce katına
Titreyip açılan eller var usta

İnsanoğlu bir şerefli mahlûkat
Sırlarla doludur ondaki hilkat
Kılı kırk yaran var sırrı hakikat
Bilinmez gaybın’da neler var usta

Yazarım derdimi rüzgâra yele
İgidi kamçılar çektiği çile
Eksik olmaz sütü bozukta hile
Namertte her türlü feller var usta

Sevdaya düşürdü vefasız beni
Aşkıyla eyledi sefasız beni
Tuttu yüreğimden insafsız beni
Çekerim bu derdi yıllar var usta

Sevda bir hayaldir yâda bir güm an
Yüreği köz olur başı dağ duman
Yavukluma mektup yazdığım zaman
Üstünde gözyaşım pullar var usta

Ecel gelir dakkan durduğu zaman
Kul bacasız yere girdiği zaman
Münkir nekir sual sorduğu zaman
Orda konuşmayan diller var usta

Makamına getsem yüce Rasulün
Arzusu var buna inanan kulun
Sonu ona çıkar her türlü yolun
Bunu anlamayan mallar var usta

Dağda yol kesiyor ermeni sıpa
Kâfir arpa yemiş gelmiyor ipe
Kırkılır kuyruğu takılır küpe
Semersiz palansız çullar var usta

Baki olan bir ALLAHTIR Amennah
Onun her emrine oldum Temennah
Elinden gelirse işleme günah
Şeytana arkadaş binler var usta

Yaradan yaratmış toprağı taşı
dört mevsim içinde baharı kışı
insan sofrasında ekmeyi aşı
köpek sofrasında yallar var usta

Dine fetva verir kendi dinsizler
Konuştukça vicdan sızlar din sızlar
Vatanı bölüyor şu vatansızlar
Uğruna dökülen kanlar var usta

Gücün yetiyorsa fakiri koru
Ancak fakir bilir ondaki zoru
Yetime deme ki ellinin koru
Her kulda ayrı bir halar var usta

Ölüm bizim için ferman onundur
Derdi veren odur derman onundur
Ekip biçtiren o harman onundur
Lev-hi mahfuzunda neler var usta

Dünya bir pencere her gelen bakar
Kimini omdurur kimini yakar
Gün gelir İbrahim nasipten çıkar
Ömürden tükenen günler var usta

Şair İbrahim KARABULUT