Gündüzleri karartan gecelerdir.
Gönüllerde sabır olmasaydı,
Dünyayı delip geçerdi özlemler.
Hasretler kainata sığmazdı,
Islanmışlığımızın yanında,
Bir de arşa sığmayan yangınımız vardır.
Çek alevler içinden bu aciz kulunu,
Kendine çek.
Nicedir gönlümüz hardadır.
Şarap diye içtiğimiz,
Damarlarımızdaki senin aşkındır.
Elimiz yüzümüzde ki kirimiz,
Kalbimizde kilerdenmidir,
Temizlenemiyor bu hastalıklardan benliyimiz ,
Aff diliyorum senden.
Merhamet sahibinden.

Devir insanlarına bakıpda,
İnsanca güzelliyi,hayvanca değiştiremem,
Bu kadar kirletilmiş değerleri,
Söz sürmesi etmeyi de beceremem,
İnsanların asıl iblisi,kendi nefslerinde taşıdıkları.
Kifayetsiz durumlara biçilen bir kılıf gibi
Hissediyoruz varlıksızlığımızı.
Hangi sebebe saplanıp kalsak,kiraz kuşu gibi,
Deyişmeyecekdir halet-i ruhiyemiz.
Dundandır sana açılan elimiz,
Sana yalvaran dilimiz
Aff diliyorum senden
Merhamet sahibinden

Çömlekçinin uğraşlarına ateş damlası olup,
Emeğini yerle bir görmesi gibi düşünce katımız.
Nerede,neyi kaybettiğimizi sorgulayıp,
Cevabı mutlaka bir yerlere sakladığımız.
Yoksa annemizin çeyiz sandığından gelirmiydi
Naftalin kokulu geçmişin hüzünlü anıları.
Sabırla beklemeseydi insanlığımız,
Kalplere işlenirmiydi nakışlarla adınız,
Aff diliyorum senden,
Merhamet sahibinden.

Hüzünle beslediyimiz ayaz yüreklerimiz,
Kalabalık şehrin göbeğinden döndüğünde,
Eylül düşünceye kadar gözlerini cama dayar,
Bütün kavgalar hecelere asılıdır,
Bu kadar karmaşaya rağmen,
"eyvAllah" Demesini bilmekte.
Cevap uzun soluklu,kısa bir kelime
Ağzında çiğneyipde,
Midesine indirene rahmet olsun.
Yalvardık eylülden kalma soluk gözlerle,
Aff diliyorum senden
Merhamet sahibinden...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 26.11.2012