Cennet Yolunda

Kuran’a el basıp tövbe eyledim geçmişe
İçime benzim döküp çakmağı yakmayı denedim
Yalan dünyanın çarkını durduramadım sabrımla
Köküne dinamit verip yerle bir etmeyi denedim
Sağıma döndüm solum gücendi gözlerime
Azrail’e seslendim topunu sırtlayıp götürmesini istedim
Dönüşüm feleğin bile tuhafına gitti karşımda sırıttı
Diz üstü çöktüm yönüm kıbleye yakardım rabbime
Beyaz perdeyi kapattım dünyadan vazgeçtim
Gönül kapımı araladım nura doğru ışık diledim
Cennet şerbetini rüyamda gördüm tadına bakamadım
Kul hakkını gözettim kitapları dost çölleri yol eyledim
Sihirli asaya ihtiyaç duydum bu hayatımda
Dergah dergah gezip hakikati aradım
Gönlümdekini bulmak yeryüzünü görmek
Mevlanın yoluna koşmak secde etmek istedim

Nizamettin ERGÜL




Çok güzeldi hocam beğeni ile okudum haz aldım,
Yüreğine kalemine sağlık........
Kalemin daim olsun
Saygılar selamlar......................

Çok güzel bir şiir. Teşekkür ederim. İnsana tövbe etme ihtiyacı hissettiriyor.