Uykusuz bir gecenin sabahındayım
Karanlığı yırtan feryatlarım var
Şafak yaklaşıyor işte
Saatin hükmünün olmadığı an bu

Uykumu kesen bu testereler kimin
Bu kırıntılar ne

Olanı olmamış yapmak niye
Kimin emri var, hangi savaşın mağlubiyetidir

Yoruldum her şey olmaktan ey gece
Anahtar, kilit, menteşe, kapı yine benim
Ayakta durmaktan yorgunum

Saflığı vardı avuçlarımda bir sevginin
Sıcaklığı vardı
Mevsim bir gecede kışa döndü yine
Ağla gözlerim
Guguklu bir saatin gözyaşı zamanı

Horozların hıncı dolduruyor odamı
Mutluluğuma düşman başı kesilesiler
Boş veremiyorum sızılarımı
Bir kazmayı alıp yıkasım var kendimi
Bir hiçlik veren bulsam
Beynimi satasım var

Ey vefa, ey doğruluk, çık sırlı aynaların arkasından
Bakışlarımdan sil hüznü
Başımı duvarlara vursam, yumruklasam diyorum ya
Vazgeçiyorum
Apartmandakiler delirdi bu adam diyecekler
Zavallılar
Ben gibi şairlerin akıllı olmadığını nerden bilecekler

Gündüze gece
Geceye gündüz külahı giydirmeli
Başka türlü çekilmez
Herkes gibi bakmayı öğren gözlerim
Varsın her defasında kırılsın gözlükler

Sus artık yüreğim
Aşkı nasıl çizdiysen bir kalemde
Sevgiyi de çiz
Kırk kilit vur duygularına
Ne hisset
Ne hissettiğini yaşa
Kaç yalan taşı düştü hatırlasana
Anla artık
Sen yüreğini beynine koyup seversen
Daha kim bilir kaç taş düşer bu kel başa

Bütün ayazları sana yazdım avuçlarım
Titre