Sevgili değerli öğretmenim.Ne kadar güzel hergün öğretmen evine gidiyorsunuz.Meslektaşlarınızla sohbet ediyorsunuz.Bizim için böyle olanaklar sınırlı.Şiiriniz harika bir şiirdi.Öğretmenin bütün hasletlerini anlatmış ve bu güzel şiirinizde Atatürk'ü anmışsınız.Başöğretmenimizin bize verdiği kıymet ,malesef bugün,bizlere verilmiyor.Bazı kafasının içi kara küf tutmuş cibilliyetsizler,ara sırada olsa mesleğimize dil uzatmağa kaşkıyorlar.Ben feyste ve burada yazıyla derslerini hiç çekinmeden veriyorum ama,sadece öğretmenin kendini korumasıyla olmuyor.Bunu önce devletin yapması ve öğretmenin saygınlığının tıpkı Atatürk devrindeki gibi geri verilmesi lazımdır.


sevgili kardeşim. şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz veya şiir ekliyorum.Hoşçakalın.


SENİNLE HER MEVSİM BAHAR ÖĞRETMENİM

Bir gün dersem ki, ben öğretmenim
Kalemimin mürekkebi alın terindir.
Vedalaşıp gidersem öğretmenim
Unutmayı unuturum da, unutmadığım
Kalbimdeki en güzel yerindir.

Bir gün adımı soranda çocuklarım
Kendimden önce senin adını söylerim
Solmadan açabiliyorsa köpre tomurcuk,
Uğrunda harcanır boncuk boncuk,
Yine de bitmez öğretmenim var derim

Güllerin güzelliğini göstermeden önce
Gülşenin vurulduğu tebessümünü anlatırım
Her zil çalışında önce sen gelirsin aklıma
Senden incecik bir ışık gelir şiir şiir
Ben susarım, yine sen konuşursun gönlünce.

Bir gün dersem ki ben öğretmenim
Sen güneş kadar uzakta bile olsan
Her bakışımda gülümseyişini görürüm
Işıksız açmazmış çiçek, gelmezmiş bahar
İnan seninle her mevsim bahar öğretmenim.