Hem anne sevgisini, hem öðretmenlik mesleðinin kutsallýðýný, hem de çocuklarýn her þeye raðmen geleceðin umudu olmasýný çok güzel anlatmýþ, çok baþarýlý, keyifle okunan bir þiir. Günümüzde þiirdeki kadar yoksul okullar bazý istisnalar dýþýnda pek yok. Okullarda artýk bilgisayar, internet, teknoloji laboratuvarlarý var, ders kitaplarý bedava, ihtiyaç sahibi öðrencilere cüz-i de olsa ekonomik yardým devlet eliyle yapýlýyor. Eðitim anlayýþý ve müfredat da ezbercilikten sorgulamaya, araþtýrmaya ve incelemeye dönük olarak deðiþtirildi, müfredat da buna uygun þekilde yeniden yazýldý. Þiirde yaþananlar muhakkak vardý, yaþandý ve tarihe kayýt olarak düþtü. Bu þiir de bu bakýmdan önemli bir kayýt ve kaybolmamasý gerekiyor.

Sadece "belki giyecek elbiseleri yok dogru dürüst / okula gelirken su alýyor papuçlarý belki" dizelerinde biraz ifade kýrýklýðý var. "belki" kelimesi daha kesin anlamlý bir kelime ile deðiþtirilse sanýrým daha iyi olacak. Çünkü þiire göre siz orada öðretmensiniz, çocuklarý her gün görüyorsunuz. Bu durumda kesin olarak onlarý gözlemleme durumunuz var, belki diyemezsiniz. "Kiminin giyecek elbiseleri yok dogru dürüst / Kiminin okula gelirken su alýyor yýrtýk papuçlarý" gibi bir þey olmalý. Tabi bu benim görüþüm. Þiir þairin çocuðudur derler. Çok beðendiðim için bu kadar yorumu yazdým.
Emeðinize teþekkür ederim. Þiirle kalýnýz efendim.