yumruk gibi bir agit oturdu yüregime

gözlerim bugulu dilim suskun

tanidik bir yakinimi kaybetmis gibiyim

aylardir tas gibi kaskati olan yüregim birden bire kum taneleri gibi unufak oldu

aglamak istiyorum

adini bilmedigim bir güc gözyaşlarima engel oluyor

susuyorum ve icimde firtinalar kopuyor

siginacak liman aramak istiyorum ama her bir tarafim deniz

boguluyorum can yelegim yok

ölünce sevemezsem seni! nameleri kulaklarimda cinliyor

ASIL ölünce seni sevdigimizi anladik

bak gördünmü kel adam

biz seni daha yoklugunun ilk gününde sevmeye vede özlemeye başladik

abim degildin,akrabam hic degildin ama

söyledigin şarkilarinla yüregime cok fena degindin

dolduramaz kimse senin yoklugunu be arkadaş

yeryüzünden ismini cismini alip gittin bu gece yavaş yavaş

neden direnmedin?

neden kalmayi denemedin sen arkadaş?

şimdi notalar sensiz

biz sensiz öksüz kaldik be arkadaş

pinar olmuş gözlerim akiyor yavaş yavaş

sendin benim taşlaşmiş yüregimi yumuşatan arkadaş

gittigin yagmurlarla dönemezsin geri ögrendik coktan

büyük bir aci yaşattin bize hic yokdan

aci haberin tez duyuldu be kel adam

yere düştü aynan kirilip paramparca oldu

artik ne gösterir ,nede söyletir

yoklugun ; ölüncede sevilirmiş cümlesini ögretir

güle, güle kel adam

güle güle kalabaliklar icindeki yalniz adam

emin ol,dinleyecegim başim dara düşdükce şarkilarini bikip usanmadan

hoşcakal hoşcakal aynanin icindeki sihirbaz kel adam