HİÇBİRİNİZ YOK KARŞIMDA..

Şu Karakış’ın başında,
Zemherir’in ayazında,
Denize karşı,kumsalda..
Adeta yanıyor tenim;
Tut,bak sıcacık ellerim..

Öylesine rahat gönlüm,
Çünkü hayalin karşımda…

Ruhuma ferahlık veren,
Yaz Güneşi olup-gelen,
Karşıma geçerek gülen..
Martılar gibi süzülen,
İpek şal olup kıvrılan..

Gözlerimi kamaştııran…
Gülyüzün durur karşımda..

Peşpeşe, coşan dalgalar,
Acı-acı esen rüzgâr,
Çığlık-çığlığa martılar;
Senden eserek yayılan,
Gelip,yüreğime dolan..

Şimdi bir başka parlayan..
Gözlerin durur karşımda…

Görenler,sanır yalnızım,
Belki de nâ-dan,bahtsızım..
Gariban ve kimsesizim;
Ya bir arsız,ya hırsızım!.
Çulsuz ,fakir,parasızım…

Kim,nasıl,nerden bilecek ?.
Aceb kim durur karşımda ?..

Ufka inen Gün de battı…
İçimi kor gibi yaktı !.
Bir hayal,bir GÜL uzattı…
Mazimizi hatırlattı…
Ayrılık saati çattı..


Altmış yıllık bir hatıra...
BEYAZ GÜL durur karşımda…
—————————
Şimdi buz gibi ellerim…
Tir-tir titriyor bedenim…
Bişey görmüyor gözlerim..
Ne Gül yüzün,ne hayalin;
Hiçbirirniz yok karşımda…
——
Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK
10.01.2008

} zemherir / Karakış soğuğu
} nâ-dan / nâdan/Cahil,kaba,nobran,
terbiyesiz…vb.