Masum gözlerinde acı fışkırıyor neden
nedensizliklerime ortak koşuyor keşkeler
nereye kime bu götürmeler,gitmeler
sahra çöllerini aşmak kimin için
arşa ulaşmak neden,niçin?

kırmızı gülün renkleri kadar kızıl düşünce
akşam ayazında ten üşüyünce
zavallı ağma bakışlar üşüşünce
hışmına uğruyor beyaz gül’de gölgeler
başta zayi olurken fikirler
başrol kesiyor bencillikler

tarifsiz sükut sanırsın lal konuşmaz
dil ve dudaklar apayrı,kovuşturulmaz
kilitli sandıklarda kelimeler
heceler
söylenmesi gereken cümleler
peki bu giz neden,niçin
kimin için?

kim söyledi dünya yaşanmaz
kim söyledi dünya kimseye kalmaz
yanılmışlar,dünya kaldı çirkinliklere
yaşandı,yaşlandı çirkinliklerle
cürmü beş para etmezler le
tevatür düşlerle

saymayın;
hakaret imdir kendimden küçük nesneler
yok kehanet imdir açılmamış fincanlarda
fal kaldı acı telveller
medrese okunmamış il/mimdir bende giz düşler
iki alkış bir buse
hadi sahne kapandı Acıydı
açılan son PERDELER.


08 Ekim 2011 Cumartesi
11:35:13