5
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
702
Okunma
Kendi sesinden duyun,
Gözlenip yürek dağından
Düdeninde kayboluşunu suyun!
Sevgi abidesi taş çiçekler
Sarkıtlar, dikitler
Kılcal kılcal damarlardan süzülmüş
Rakı şişesinde yalnızlık
Dolusunu alıp, boşunu koyduğunuz
Kentler, alın sizin olsun!
Ay ışığı süzülürdü
Yosunlu duvarlar üstünden
Nemli gecede büyütürdük
Mum ışığında ellerimizi
Bir şeyler var eriyip tükenen
Sülfür yağmurunda yapraklar
Sevdayı değil ölümü kokluyoruz…
Yığınlarca insan, yığınlarca ayıp
Bir tırpanla budanıyoruz
Harmanyeri bizimse de
Alın, enkâzımız sizin olsun!
Şaban AKTAŞ
Ekim 1999
Cevap Yaz