özveri
yıkımların ertesi bir boşluk içimizdeki
tepetaklak oluşun yol bildirimi gibi
yarınsız olumsuz hayatlara dem vurduk belkide
kaybedilen sevgi özverisi

yankılanıyor şimdi her tarafta ayrı senli cümleler
geçiştiriliyor kelime anlamını yitirilen özneler
belkide son kulaç denizin ortasında atılan
belkide son vuruş yitirilene

su damlacıkları çağlayan oluyor bazen
sessizlik koca bir haykırışa dönüyor
pervasızlığın demi binlerce hataya maruz kalıyor
yinede sevmişim dediğimiz günlerde

kahır ediyoruz anlık gaflarla
yada biranda kızıyoruz olabilir saf duygularla
kıyamıyoruz karşımızdakine
belki getiren umutsuzluklarala

göç mevsimi bu olsa gerek
toplayıp valizi artık gitmek
hatırı sayılır dostlara veda etmek vardı amma
suskunluk sessizlik kaybolumayı tercih etmek

yarası kanayan kuşun kanadıydı yüreğin
kılavuzsuz anlamadığın kitabı okumaydı belkide
akıl sır ermedi yürek kelam getirmedi
sözler ağır olsada seviyordum dediğine gitmedi...

aleyna ırmak 11:10:2012 02:11