Naz süzülür de suya billur tene renk olur.
Bir efsaneye başlar berrak gamzeli peri.
Tevazu bestelenir emsalsiz ahenk olur.
Leyla’nın saçı suya değdiği günden beri.

Nice zaman haz tüter bardağın sinesinden.
Dudakta iz bırakır ince belli busesi.
Dökülür hatıralar notaların esinden.
Hayallere karışır semaverde su sesi.

Elif’in suretine çiy düşer ince ince.
Buğulanır bakışlar gül misal nefesiyle.
Su tebessüm edince emsal olmaz sevince.
Sanırsın düğün olur kaşık bardak sesiyle.

Has iklime girilir mevsim ıtır mevsimi.
Bir sükun türküsüdür nağme nağme yükselen.
Bir adı su güzeli diğeri demlik imi.
Damağımızı buran billur bakışlı selen.

Suya yazılan öykü dudağa değen ışık.
Siyahın yüreğinden süzülen yakut rengi.
Öyle bir efsane ki gönül sesi karışık.
Bin bir beste çalınsa bulunmaz onun dengi.
Ankara, 12.11.2012 İ.K