Saklanan ne varsa geçmiş hatrına
Kalmasın gizlisi dökün maziyi.
Aklınca dert küpü saçmış vitrine
Toplayıp cebine sokun maziyi.

Yansırsa bulanık sulara hilâl?
Kirlenir baktıkça utanır zülal
Hakkkımın hiç biri olmasın helal
Ezelden ebede yakın maziyi.

Gülmedim! onun da gülmesin yüzü
Hiç feri kalmasın, tükensin özü
Geçmesin mecliste sohbeti sözü
Saçından sürüyüp çekin maziyi.

Kazmasın hasretin mezarlığını
Aşk diye taktığı nazarlığını
Bozun ki iblisle pazarlığını
Görünmez bir köye ekin maziyi.

Dalmadan riyaya kırın elini
Her yere uzanan diken dilini
Dönmesin köşeden kesin yolunu
Şirazın okuna takın maziyi.

Köprünün altından geçen suları
Gemlenen zamandan çekin yuları
Kalmasın siyahi renge çaları
Matemin boynunda bükün maziyi.

Kızmanın lüzumu yoktu dese de
Benim de nedenim çoktu dese de
Kaderi, bu hale soktu dese de
İkbâlin koynundan sökün maziyi.

Kaldırıp tarihten silin cismini
Yalnızlık öğrensin bir tek ismini
Bilmesin ne dostu ne de hasmını
Canının dişine takın maziyi.



Yasemen Akyürek Hüzünlü Kasım 2012