Havva’nın omzuna baş düşdüyünde,
Anladı Ademden geldiğini,
Aşkdı başlayan omuz verdiyinde,
İzin hakdandı bahşetti kendini,

Karar önce gök ehlince bilindi.
Yeryüzüne davet,göklerdendi.
Semada düğün başlayacak.
Günahlar günah denizine bırakılacak.
Hükmü Rahman’la aklanılacak.
İlk var oluş gibi,

Ademin başlangıç olduğu bilinci,
Havva’dandı.
Havva ise kendini hep,
Ademden bildi.

İlk yaratılan,
İlkleri yaşayan,
Adem di ;

Gönüllerine aşk düştü sevgi düşlediler,
İkisi cennette yaşamaya başladılar.
Birbirlerini sevip sevda ile yandılar,
Hak nikahlarını kıydı onlar evlendiler.
Diriliş günü kaçarken birbirinden yaratılanlar,
Adem ile Havva’dır hesaba el ele gelenler,
Bizi böyle vefayla sarmaladılar.
Yolumuz uzun Adem in oğlu babam,
Havva’nın sevgisiyle sevdim seni anam.
Yolumuz uzun.

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 05.02.2019