AŞK’A AKRUSTİŞ.

Şu yaşında AŞIK olmak neyine?!
Utanç duymaz!.Rahat batmış beyime!

Yalnız hissetmiş galiba kendini..(!)
Aramağa mı çıkmış ki dengini?

Şunun-şurasında ömrü mü kalmış ?!
Ikbar’ına aceb daha ne kalmış ?! ()

Nedamet günleri şu gün,şu zaman..
Dünya hayatından bitmiş el’aman…

AŞIK olmak..Belki,heryaşta KADER..?
Akıllı ol!..Ömrün olmasın heder !..

Şefkat ile sevdiklerin ganidir,
IŞK ile koştun-yoruldun hanidir…

Kâlbin bir Güzele takılıp-gider;
Ozaman,hayatın olur derbeder…

Lûtfuna sığınıp-tevbe et hele…
Mazallah,AŞK’ınla düşersin dile…

Adamı tefe kor,çalıp-dururlar!
Kendi ayıplarını unuturlar…

Nâ-dan olan,AŞK’ı aceb ne bilir ?.. ()
Ellerinden ancak kötülük gelir…

Yüreğim,AŞKIMDAN olsa da harab…
İb’ad etme kulunu,AŞK’tan,YARABB !!! ()

“..NENE GEREK..?..” Dedim,YARABB ! ALDIRMA…
Ebedî uykuma AŞKSIZ DALDIRMA.!..
———-
Babam rahmetliden:
“.Dilimi ateş-i aşkınla suzan eyle Yarabbii !..
Beni yevm-ül ceza ağlatma,handan eyle Yarabbii !
Habibin Ümmeti dersen,kulum dersen bana kâfi…
Şu mücrim Hilmi’yi,bu lütfa şayan eyle YARABBİİ..! ”
——-Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-30.04.2006

() İKBAR / Kabre koymak.
İB’AD / uzaklaştırmak
NÂ-DAN/ kaba,kötü,terbiyesiz.
DİL / gÖNÜL
SUZAN / ağlayan
ŞAYAN / uygun,yakışık
IŞK / Aşk