Madem ayrılacaksak madem bittiyse hece
Sitemi yılsın aşktan,hebalarla ağlasın
Belki de yaşanacak matem dolu son gece
Hüznünü delsin aşktan, vebalarla ağlasın.

Kavruldukça sineler dönüşmezse abada
Çile çekmesin bülbül kalsa vuslat ebede
Aşkın bütün gülleri gülistanken mabede
Bir demet yolsun aşktan, subalarla ağlasın.

Gönül meyhanesinde içen kafa buldukça
Cura boşaltsın meyi efkâr ile doldukça
Hüzzam nihavent diye taksimler de soldukça
Kemani çalsın aşktan, sabalarla ağlasın.

Günü dünden çalarak yarınlara yorgunsak
içimizde ki kine suskumuzla vurgunsak
Biz bizden habersizce yine bize dargınsak
Fermanı solsun aşktan,cübalarla ağlasın.

Acı sağsa gögsümüz ithamları dürse de
Izdırap kokan sine miski amber sürse de
Burda değilse bile berzahında birse de
Ayrıklar gülsün aşktan, zibalarla ağlasın

Say ki bizler değildik aşk özüne saplanan
Say ki göğüs germedik sahralar dı çaplanan
Say ki ayrılık bildik geçmişi hesaplanan
Melali bulsun aşktan tebalarla ağlasın.

Sabaha savrulurken rüzgarın taze dulu
Sevdamızı kaplasın zimmetli eski çulu
İzimiz de çarıklar sema edip bu yolu
Mehtabı silsin aşktan dibalarla ağlasın.



melal can sıkıntısı
suba Gece ile gündüz eşit olduğunda gündoğusundan esen rüzgar.
saba Klasik Türk müziğinde bir birleşik makam
cüba korkak
ziba gülböceği
diba atlas


Yasemen AKYÜREK 2012 HÜZÜNLÜ KASIM ANKARA