1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
936
Okunma
Zakkumlar çiçek açmış, mevsimi artık zaman,
Ateşin imbiğinden, süzülür vermez aman,
Vuslata ramak kalmış, her taraf toz ve duman,
Hiçlik içinde varlık, özlemin son durağı.
Külhanlarda söylenen, şarkının güftesinde
Selanın sessizliği, firkatin ensesinde,
Dönüşsüz yolculuğun, olgunluk heybesinde,
Hiçlik içinde varlık, özlemin son durağı.
İki katlı binanın, alt katına toplanmış.
İç içe geçmiş mekan, sarmalına saplanmış,
Dikişsiz bir gömleğin, kumaşıyla kaplanmış,
Hiçlik içinde varlık, özlemin son durağı.
Kurumuş sözcüklerde, lisanının eridir.
Sevdaya ulaşmanın, cümlesinde yeridir.
Kıldan ince nefesin, ipindeki seridir.
Hiçlik içinde varlık, özlemin son durağı.
Şahin HANELÇİ
29.05.2007
Ortaköy- İstanbul
Cevap Yaz