Yaşamı severdi sevdikce çoştu,
Gönüller köşkün de mutluydu hoştu.
Emeller eyledi dostluğa koştu
Kötülük hışmında yaren olmadı.

Azmini katladı yaşam yolunda,
Gayreti zorladı türlü konumda.
Amaca ulaştı sabır sonunda
Yavan kaldı yazık deren olmadı.

Haddince uğraştı emeği buydu.
Azmini güç bildi gayretle doydu
Bilimi zorladı ilmine uydu
Gönül bağı vardı giren olmadı

Cahalet bağıydı aman vermedi,
Her derde katlandı iştahı ölmedi
Tecelli gül dedi kader gülmedi,
Dünyalık bir minder seren olmadı.

Geldiği alemde sade yalındı.
Haddini hoş gördü biraz salındı
Emeği ellendi hakkı çalındı
Koruyup bir el kol geren olmadı

Kul kusursuz denmez akıl saf ola,
Bu yüzden bazende yazım mahfola
Kusuru boyunca ama af ola,
Denilmez ki onu yeren olmadı

Arzusu yazımdı yazdıkça doldu,
Her yazım sonunda muradı buldu:
Taşmamak şaşmamak hedefi oldu
Gene de sırrına eren olmadı.

Huzuru tatmadı dünya bolunda.
Sebebler aradı neyse kurunda
Mutluluk içinde azmin yolunda,
Acılar güç verdi geren olmadı

Haziran 0009