A.ESRA OSKAY : 161- BİR MASALSIN...
Sarılınca denizlere benim sanırdım,
Kumsal da arardım ayak izlerini.
Ay izinde,dolunaylı sevinçleri..
Bir yakamoz ışıltısıydı bakışların.
Dalga feryadıydı,gülüşlerin.
El ele tutuşan yüreklerimiz,
Tutuştuğunu sandığımız kalplerimiz.
Bir ağıt sesindeydi,çığlıklarımız;
Sevdaya,sevgiye belki de çaresizliğe,
Yemini bozulan yeminsiz sözlerde,
İmkansız hayallerin flulu gözlerinde,
Avuntuydu,masaldı yaşadıklarımız.
Hangi masal da geçti ismimiz?
Ve biz ne kadar sevdik birbirimizi?
Nerelerde yaşandı sevgimiz,
Mars ta bir sabahta mı?
Yoksa isimsiz bir gezegen demi?
İsmi neydi yaşanıldığını sandığımız zamanın..
Tarihe mi sığdırdık aşkı veya aşk sandığımız sesleri..
Kaç kez yüreğine sarıldım,
Kaç kez kalbimden öptün,saçlarımı okşadın?
Yada sen ne kadar kaybolup gittin bakışlarımda..
Ne kadar ısıttın üşüyen ellerimi..
Isıttığını sandığım,kendimi aldattığım bir gecede,
Belki de güneş bolluğu bir günde;
Sen hayal ürünü hep bir masal,
Ben ise trajedi bir hikayenin ilk ve son kapağıyım.
A.Esra OSKAY
06.12.0006