aşkım tutunca kalbimin köşe başını
ellerim arasına alırken siyah saçını
düşlerimden uyandırır beni
bahçeden gelen çocuk cıvıltıları
kerpetenle dişleri çekilen
çocuk çığlığına dönüşür
yüreğimde yokluğun
dayanmaz firar eder
kalbim demir pencereli hücresinden
yalın ayak yaya düşer yollara
katıksız bir sevgi için
kaç zaman gönlüm bahara hasret kalmış
hep kış aylarında yolculuk yapmış
berbat ayrılıklara alışmış
saçlarını kapat güzelim
bir çift göz gölgesi düşmüş
beyaz önlükler
ne güzel yakışmış
aşkın bir kurşun
aşk bir nakışmış
tetik düştükten sonra
arıtaş ta yüreğime yapışmış
firari kalbim herşeye inat
ela bakışların da
ayrılığı at
bu gün sevgililer günü
sevdalım ellerini uzat
zaman bilmece oldu sanki
telefonlar çok kısa kesildi
hayatımıza konan yasaklar
sevgimize konuldu
düşünüyorum da kaç sevgim
çarmıha asıldı
kaçının faili meçhul
kaçının sevgisi karar
gönlüm hala GÜL’ü arar
kaç cellat daha yatırdı
sephalara aşkımızı
kaçının kolları uzun
kaçının saçları
sen bilsen
zaman geçtikçe artar hüzün
farzetki özgürlük ülkesinde güzün
boy atsın sevgiler çiçek çiçek
mazot renginde bir duygunun
zifiri karanlığı varsa ölümün
düşün kıpır kıpır depreşerek
yeşerecek çocukların ölüme zülme inat
yaşama sevincini
doldur yüreğine
buğulu toprak kokusunda
yeşeren gülün tazeliğini
ve kokusunu
Afşin/Arıtaş