BİLİRMİSİN BABAM...




Bilirmisin babam...
Sen gideli hiç kimsecikler bana,
Senin gibi çakır çakır bakmadı.
Kimseler ellerimi senin gibi,
Şefkatle tutup okşamadı.
Sırtımı dayadığımda içime huzur,
kalbime güven vermedi...

Ner den bileceksin babam...
Bilseydin gidermiydin.
Beni bu garip dünyada,
Boynu bükük edermiydin...

Bilirmisin babam...
Sana sımsıkı sarılmayı,
Baba kız muhabbete koyulmayı,
Dertleşip gülüşüp, oynaşmayı,
Benim için çarpan bir kalbe dokunmayı,
Gözlerinden fikrini okumayı,
Nasıl...nasıl özledim...

Nerden bileceksin babam...
Seni öyle özledim ki inan,
Yokluğunun yanında,
Bütün dertlerim yalan...

Bilirmisin babam,
Mezarının başındaydım bu sabah.
Aradan on beş yıl geçti ama,
Acın hala yüreğimi ediyor toz duman,
Offf baba...babasızlık ne yaman,
Bu hasretle geçmiyor kavuşacağımız zaman,
Kalmadı içimde yaşamaya dair derman...

Nerden bileceksin babam...
Kara kızına sensiz mutluluk haram,
Adını her zikrettiğim de,
Durmadan kanıyor yaram...

Mezar taşına ellerimle yazdım,
Babam gittin ama bitmedin,
Çünkü hep içimdesin...dedim,
İşte babacığım tam da öylesin,
Hep yüreğimin en köşesindesin,
Hala gözlerimin önümde,
O müzipçe bıyık altından gülmelerin...


On beş yıl önce bu gün ben hayatımda ki en önemli insanı (babamı) kaybettim.Sanki bir saltanatın yıkılışı gibiydi benim gönlümde.
Rahat uy babam.Kara kızın harfiyen izinde.

__________________________________________Ben sanırım diyecek söz bulamıyorum bulamam da denilmesi gereken tüm güzellikler edebiyle onuruyla denilmiş ban kalan sadece amin demek ve o giden babanın geride bıraktığı kara kızın o babasının izinde olması bir baba olarak benimde göğsümü kabarttıysa emin olun o güzel yürekte sizinle gurur duyuyordur saygımla...:(((