ertuğrul a

işte çocuk
benim derdim de bu
anlatmaya kalktım
bitiremedim
-başlayamadım
daha doğrusu-
karmakarışık bir sevda
çözülemeyen bir problem

neyse çocuk
anlatmakla olmuyor bazen
yaşaman lazım
ki senin yaşamanı
benim gibi olmanı istemem

dinle çocuk
iyi aç kulağını
not al ya da bir köşeye
bu uzun yolculukta
nereye gidersen git
kimi seversen sev
her daim
pusulan olsun yüreğin
onu dinle
ona güven

gülme çocuk
bir zaman
sen de öyle yapmadın mı deme
benim yüreğim
yıllar önce pad tutmuştu
benim pusulam
daha yolun başında düşmüş
-kırılmıştı-

ama sen çocuk
daha yolun başındasın
gözlerin hep sevgiyle bakıyor
yüreğin tertemiz
düşlerin saf
eminim ki
sen doğru yolu bulursun
-yüreğinin sesini dinlersen-

ve
kızma çocuk
sana çocuk diyorum diye
-alınma-
gözlerimdeki neme aldanma
dalıp dalıp gitmelerime bakma
ben
yüzyılları hayal ettiğimden
çağlarla boğuştuğumdan böyleyim
yoksa
ben de hala senleyim
ben de çocuğum...
20.11.2007