“hayat çamaşır leğeninde kağıt gemi
hayat hırçın at ne dizgini var ne gemi

biz aynı gemideydik limana gelmeden
en son limana demir atmışız bilmeden

hiç de kolay değil denizde bulmak yolu
okyanuslar gemi enkazlarıyla dolu

yağmur sonrası istanbul gibi tertemiz
sen gel de ışıl ışıl olsun güvertemiz

gemiler sessizce batar su aldığında
ancak anlarsın çok az zaman kaldığında

kaptan her limanda bir sevgilisi bulur
gün gelir yaşlı gemiler gibi kaybolur

kaptan batan gemiyi en son terk edendir
terk edilen kalan değil kaçıp gidendir

rıhtımda kaderim martılarla örtüştü
giden gemiye el sallamak bana düştü

balıkçı teknesi bekleyen kedi gibi
limanda seni bekleyişimin sebebi

bekliyorum biri desin kara göründü
limandakiler bağıracak gemi döndü

ben ki adada gemi bekleyen robinson
ıssız yalnızlık uzak olsun artık bu son

çekip götürdük gemiyi yanlış limana
gemi eskimiş ihtiyacı yok zamana

rüzgar döver gemiyi evire çevire
okyanus için bu gemi sığmaz nehire

zaman akıp gider yaşlı gemi dursa da
gemi direnir azgın dalgalar yorsa da

ibrahime koç verildi nuh gemi yaptı
ademin payına düşen toprak bir kaptı
*
deniz kadar göl kurur çölde kalır gemi
acaba yolcuların sonu da böyle mi…” 01.11.2012
bayram eser