Haz tütsülü dem gülü berrak tenli hikâye.
Billurdan zamanlarda yol alır naz kuğusu.
İnce belli efsane dudaklardaki gaye.
Bağlar kendine bizi halelenen buğusu.


Cam bardağa nakıştır ahengiyle rengiyle.
Sohbet-i yâran ile kam alınır hayattan.
Yola çıkar kervanlar huzur sükun dengiyle.
İnsan asla usanmaz damağı buran tattan.


Hâli naza atıftır gül misal tavrı ile.
Bir güzellik çağının şerhidir yudum yudum.
Demlik ketum kesilir billur an gelir dile.
Hatırına serilir hayallere gümüş kum.


Mazi ile atiyi bağlar anılar ağı.
Her gönle ilmek ilmek Leyla nazı işlenir.
Çözülür suya hüsnün bin bir gizem yumağı.
Usaresi sinince sular menevişlenir.


Bu hâl nice zamandır böyle deveran eder.
Kandillerin rüyası yâr gamzesinde ışık.
Üstünde buğusuyla nûş eyleyin beni der.
Dudaklara busedir hayal zülfü dolaşık.
Ankara, 30.12.2012 İ.K