52
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
4702
Okunma

Yüz yirmi dört peygamber işte kanıtı
Kuran’a uymayan dinsiz çoğaldı
Sahte dost yüzünden bağrım çok yanık
Cehenneme düşen insan çoğaldı
Ademle Havva’da geldi oyuna
Batmışsın burnuna kadar çamura
Lanet olsun sinsi şeytan soyuna
Cenneten kovulan insan çoğaldı
Sultan süleymana kalmayan dünya
Yanlış yolu bırak şerefle yaşa
Rabbin kapısı hep açık doğruya
Dost gibi görünen düşman çoğaldı
Su diye yalvarın bil cehennem’de
Firavun’a bakta şöyle ibret al
Yazılır yaptığın elbet deftere
Yalanı marifet sanan çoğaldı
Bu can yaradandan bir amanetir
Kabir azabı insanı inletir
Yalanın çaresi bulunmaz iletir
Yüzüne maskeyi takan çoğaldı
Namert sofrasında bal olsa yemem
Her yüze gülene ben dost olur demem
Sevdadan yoksula gönül veremem
Rabbim’den korkmayan insan çoğaldı
Dost bildiklerim hep arkamdan vurur
Yalandan dost olup seni avutur
Kalleşliği yüze güler yürütür
Yüzbin kılığa giren insan çoğaldı
Felek bırakmaz ki birgün peşimi
Yürütüyor şeytan ile işini
Azrail çekecek elbet fişini
Şeytan yoluna giden insan çoğaldı
Zalim kader birkez gülmedi yüzüm
Ben hep koruk yedim ellerse üzüm
Dost uğruna çekerim ağrımaz dişim
Mevlayı unutan insan çoğaldı
Parayla kendini padişah sanan
Mazlumdur içten içe hep yanan
Nefsi kötüye fayda etmez kuran
Dev aynasında sanan insan çağaldı
Uymuşlar şeytana kötüdür niyet
Ben almışım öte dünyaya bilet
Har yakar içimi gurbetde hasret
Ölümü yok sanan insan çoğaldı
Gözündeki doğru görmez perdesi
Dilinden eksilmez şeytan hilesi
Türkan der öldürür şu dil yarası
Yalanı meslekten sanan çoğaldı
(Şiir)
Türkan Yılmaz
5.0
100% (39)