...........................................................................................Son Tren Kalkmadan!

Ayazlar yakarken beni, ne hallerdesin bilemiyorum
Gecelerin yalnızlığına sarılıp ağlıyor musun
Yoksa, pencerene konmuş serçeye gözyaşı mı döküyorsun
Balkonunda gülümseyen begonyalara mı sitemin
Haydi söyle; uzaklara mıdır öfkelerin?!..


Halbuki sevmişti yalnızlığında seni garip adam
Gözlerinin içine bakarken sevdaydı
Samanyolunun karanfil döşeli merdivenleri tırmanırken sarhoştu
Gökyüzünün beyaz bulutlarında sana gülüyordu hep
Usulca mırıldanıyordu ateşli dudaklarından türküler
Sevda yanığı şiirler yazıyordu yüreğine habersiz!..


Şehvetsi gözbebeklerde kaybolurken yalnızlığımız
Dokunuyordu saçlarına parmaklarım
Zeytin gözlerinde rengarenk aşk yaşıyordu bahtsız adam
Sarılmak istiyordu alevlerinin urganına
Sırılsıklam yağmur olup iniyordu gecelerde koynuna
Sadece kahkahaların eğreti elbiseydi sokakları susturan!..


’Zafer’in Bahar’ı’ derken gülümsüyordu beyaz güvercinler
Saatler zamansız yedikçe karasevdayı
Günbatımlarına tutkundu denizin yorgunluğu her akşam
Yaralı bir kırlangıç çarpıyordu yakamozlara
Derin yaralarda sonsuzluk kanıyordu ölürcesine...


Elvedalarda dört mevsim yakılıyorken vicdansızlaşıyordu aşk
Uğultularda kara tren yol alıyordu uzaklara
Ve sen yürekte kutup yıldızı gibi hala parlıyordun umutla
Yaslan yaslı yüreğime bahar kokulu sevdiğim...


Zafer Direniş
...

26 Ekim 2012 Cuma 12.00 Lahey