Bakışlarını öldürdüm bu gece!
Az sevdiğimden değil
Daha çok sevdiğimden
Unutur misali, azala azala
Suda genişleyip kaybolan,
Biten halkalar gibi,
Sektirdiğim taşsın
Geçmişe fırlatıp attığım…

Yokmuş değerin gözümde,
Kumaşa dikilip, sökülen
Teyel izi kadar!
Vazgeçilmez değilmişsin,
Soyunurken başka…
Giyinirken başka güzel.

Görmeseydim gözlerini,
Batmazdı kirpiklerin bu kadar
Kirletmeseydin duyguları…
Yandırmasaydın narına
Olmazdın ikinci kadın!
Mıhlanmazdın paslı çivilerle
Sürgülü kapımın menteşesine
Yok, sayılmazdın şimdi…
Öldüğün için apansız.

Ben hep ayni benim oysa,
Sense çıtkırıldım sevgili!
Edasıyla kaprisiyle güzel
Tam yosmasın cilvesiyle…

Kim düştü
Benim kadar tuzaklara?
Ve çok sevdi,
Benim kadar o kenti?
Nasılda yıkıldın üstüne
Kocaman bir izdir artık harabeleri
Hiç yoktan bizi kanatan…
Yapmayacaktın,
Can evimden vurmayacaktın
Paramparça ettin
Kırdın tüm oyuncaklarını
Çocuk kalbimin…

Dokunamadığım bir yerlerde
Doldurulmazken yerin…
Ne mümkün sağ kalman?
Öldü diye yitirdiğim…
Şerefe kaldırılan kadehsin!
Rakı mezemde ki acı,
Beyazlatılmış anason,
Tabağımda ki hüzünsün.
Köhne bir meyhane de,
Şerefine içiyorum…
Şerefsizliğin niyetine!