Öfkeydi nefretti son eylemi
Çıplak avlularda çıplak yüreği
Sevmek olsun dediler bu günkü işin
Bir rüzgar zerafetiyle sevmek olsun...
Parlak renkler giydir geceye
Giydir ki aydınlansın karanlık
"Aydınlansın karanlık" Dediler ama tınmadı...

"Nerede olabilir ki ülkesi"
Nerede bu sevginin dedi
Yaşlandı sevgisizlikle
Gözü pek bir şövalye gibi
Venedik usulü gondol denedi
Olmadı
Hindistan da mihrace
Olamadı
Aradı, aradı bulamadı...

Ev sarmaşığı olan kızlar
Beyaz atlı prenslerini beklerken
Sevgisizlikler adası
Beyaz atlıları bekleyenleri kıskandı
Saray sofralarında aradı aşk masallarını
Sonsuz tekrarlara ulaştı
Başaramayan...

Bakireydi aşka
Kendine ait kaldı hep ruhu bedeni
Dünyanın bütün gülüşlerine kusur bulurken
Mantık ve orantıların esiri oldu
Onun gibisini bir öpüş korkutmazdı
Çünkü öpmenin sevmenin tadını hiç alamadı
Ve
Doldurduğu zamanın farkına varmadı
Varamadı...

Mehmet Fikret Ünalan