2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1552
Okunma
çıplak ayaklarımla yaya kaldım yollarında..
önüme attığın sivri çakıl taşları kanattı attıgım tüm adımları..
ama kalbime sıktıgın kurşun kadar acıtmadı..
neden bu kadar zordur sevmek Rabbim..!
halbuki kalbim onunla beraber huzur da dolmalıydı..
üzgün ve yorgun kalbimi alıp, çekiliyorum gönül oyunlarından,
artık bende, bana yetecek kadar bile ben kalmadı..
5.0
100% (2)
Cevap Yaz