Yine cehenneme döndü geceler,
Beynimde kördüğüm bütün heceler,
İnsafı yok,acımasız gezeler,
Dinmez ağrıların turu içimde,
Ne bitmez soru var soru içinde.

Bak sönmüş ışıklar heryer kararmış,
Gönlüm netükenmez dertlerin varmış,
Kaygusuz sanırdım meğer yalanmış,
Abanmış üstüme dağ gibi yorgan,
Korkularım cellat çilemse urgan.

Karanlık geceler bir dipsiz kuyu,
Duvarı işkence,elemdir suyu,
Hergece içerim ben bu korkuyu,
Başım döner,sendelerim,bir hoşum,
Gecelermi,yoksa benmi sarhoşum.

Sesler dumaktayım karmakarışık,
Ne şafaktan haber,ne cılız ışık,
Huzur küs benimle,çilem barışık,
Bir yanım buz gibi,bir yanım sıcak,
Kabuslarla dolu her köşe bucak.

Umut seruları zehir,kanımda,
Simsiyahtır beyazımda,alımda,
Çareler uzakta,dertler yanımda,
Yüreğim dayanmaz,beynim oyulur,
Her dakka içimden feryat duyulur.

Sarılır üstüste dert yumak yumak,
Şakaklarım davul,ağrılar çomak,
İtler uyur,bana haram uyumak,
Avuç avuç yolasım var saçımı,
Camlara dayarken yanan başimı.

Sıkışıyor artık göğüs kafesim,
Bu kış ayazında lal oldu sesim,
Cehennem azabı herbirr nefesim,
Ben çile mahkumu,hücredir odam,
Ve şu sonsuz evrende BİR YALNIZ ADAM.