karanLığadir seferimiz şakası oLmaz

OL dumanı dağın züL mayası kendinde gökyüzü
gün üstüne güN herGün..çöküp üstüne ediLmez
dinLe dur sen eyyy puşt ağa bey iLe paşa öküzü
kendince homurdarsın susar biri beLki ama yemez

ana doLu anadoLu/dur OL ADI yurdun sakini erenLer
zam zuLüm sürgün iLe katLiyamdır ihanettir gördüLer
susuz koyuLdu aş/sız koyuLdu yeriLdi-göçürtüLdüLer
seneryosuyLa etçi-kan emici emperLerin ama yeniLmez

oLmaz Artık vede oLmayacağını biLdiğin hàLde soysuz
taş-mağara devri değiL ki..osoran kıçı kıLıç da korumaz
yasa der kaLkar kanun biLir yaparsın vergi der soyarsın
zorLa yoksuL çocuğudur cephe/ye sürersin ama..tutmaz

OL insanLığın bu Limanında barınamazsın..zamanı geLdi
meçhuLe değiL ki OL taka/sı özgürLüğe/dir işaretini verdi
işçi-köyLü-memur iLe öncüLeridir yoLcuLarı haydiii.! dedi
AZI kaLsa da bu yoL-izinin çoğunu yürüdü yarım koymaz
,

Şair Metin Demirkaya




Eyvallah üstadım bu karanlık elbet bir gün aydınlığa dönüşeçektir...
Kalemine yüreğine sağlık
Saygılar selamlar

Karanlığı aydınlatacağız mutlaka,el ele verelim haydi,sen şair sen dost,sen insansın hemşerim.
Saygılarımla...