Bana şu son demimde vereceğin mükâfat,
Can bağından verdiğin o gül can baş üstüne,
Meleklerden kopyalı senin resmin ey afat,
Sunacağın, sunduğun ödül can baş üstüne.

Zemheri ayazında, kışın beyaz karında,
Sarmalayan kalbimi, örten hayat zarında,
Ateşin alevinde, cehennemin narında
Yaşıyorum ben seni, o bel can baş üstüne.

Kara zülfünü ören o kalem parmaklara,
Gözlerinin rengini verdiğin yapraklara,
İzini düşürdüğün, gezdiğin topraklara
Her şeyim feda olsun, her yol can baş üstüne.

Madem bir söz vermişsin, sözünde dur ey ece,
Alacaksan al gayrı aguşuna bir gece,
Esrarında kayboldum, söyle ne bu bilmece?
Sana canını sunar bu kul, can baş üstüne.

İstersen İDRİSOĞLU bu dünyada zül olsun,
Tünesin gül dalına, şakıyan bülbül olsun,
Tutuşsun, ateşinle yansın sonra kül olsun
Savrulsun avucundan her kül can baş üstüne.

11.Ekim.2012

Ahmet İDRİSOĞLU