Tedbiri terk eyle, ey aşk yolcusu,
Yürü de bu yollar tozarsa tozsun.
Miraca gidenin kalmaz korkusu,
Belalar içinde yüzerse yüzsün.

Şikâyetçi olma dostun yükünden,
Sadakatle bağlan kopma bütünden,
Gönül süvarisi geçse üstünden,
Kaçmaya çalışma ezerse ezsin.

Sabret ki görürsün her şey yerinde,
Hikmeti var, hayır ın da, şer in de.
Ak bir kâğıt ol ki Onun elinde,
Neyi, nerde, nasıl yazarsa yazsın.

Uzak değil sana, senden yakında,
bütün tecelliler, ûlvi akında?
Bir gönül incitme, takva takında,
Bırak sahibine bozarsa bozsun.

Gisli tut halini, nadan görmesin,
Kapat kapıları ağyar girmesin,
Derdi elemini kimse bilmesin,
Yüzünde gülücük gezerse gezsin.

Bırak yüreğini ateş seline,
Savur küllerini seher yeline,
Boncuk gibi dökül, saçıl önüne,
Felaket ipine dizerse dizsin.

Akıl fikir vermiş Allah her kula,
Onlarla kendini arayıp bula,
Tevhit perhizini doğru uygula,
Akıbeti seni üzerse üzsün.

Yaralım ok yaydan çıkmış, döner mi?
Gözyaşıyla aşk ateşi söner mi?
Cenneti arayıp bulmak hüner mi?
Cehenneme gir de, büzerse büzsün.

08.08.1996...Mustafa Yaralı