Sararmış, rengi solmuş yaprakları gördükçe
Ürperiyor hayalim, ürperiyor ef-âlim
Açılan sayfaları birer birer dürdükçe
Dizlerim bükülüyor, yok oluyor mecalim
Sararmış rengi solmuş yaprakları gördükçe
Titriyor ellerimiz; son yumağı ördükçe…


Baharımız, yazımız, sonbaharımız geçti
Kışa hazır değilsek elbet üşüyeceğiz
Zarar, ziyan ve-dahi varsa kârımız geçti
Ebediyet yurdunu bizler döşeyeceğiz
Baharımız, yazımız, sonbaharımız geçti
Her fert kendi rızkını iradesiyle seçti…


O sağlam kollarımız, pazılarımız nerde
Nerede üç merdiven çıkıveren ayaklar
Ela gözlerimize sanki çekildi perde
Sakal bembeyaz oldu akla doldu bıyıklar
O sağlam kollarımız, pazılarımız nerde
Güçlü her bir azamız müptela oldu derde…


Korku, ümit arası dolaşıp durmaktayız
Bilanço zararda mı, kârda mı? Bilmiyoruz
Hala kısa hayatta hayaller kurmaktayız
Bizden önce gidenden ibretler almıyoruz
Korku, ümit arası dolaşıp durmaktayız
Yaklaştıkça menzile kıyıya vurmaktayız…


Çevremizde dolaşan eşler, dostlar azaldı
Bizde de bu manada güç ve kuvvet kalmadı
Çoktandır o havalı karizmamız çizildi
Pürüzsüz yakışıklı, güzel suret kalmadı
Çevremizde dolaşan eşler, dostlar azaldı
Sosyalleşme tükendi, yalnızlaşma hız-aldı…


Salih Yıldız…0.10.10.2012



.