HASRET

Bir rüyaydı ayrılışımız;
Okyanusta donuk buz dağları gibi.
Sensizlik; katil köpek balıklarının gözlerinde parlayan haşin bir öfke gibi...
Zakkum çiçeklerini andırır salınışlar.
Ayrılığın bir kartalın süzülüşüne benziyor.
Parçalanmış bir ceylanın ciğerlerine uçuşan atmacalar gibi; üstüme uçuşuyor akşamlar.
Kollarımı bağlıyor çelik pırangalar gibi hasretin.
Bin yıllık mahsenlerde hapis oluyorum sensizliğe;
İsmi mu ab bet hapsi oluyor, ömür boyu zincirlerle kamçılanıyorum.
Her gece uykularıma, demir atıyor yalnızlıklar.
Her akşam bir yıldız geliyor, mahsenimin penceresine, sorguluyor;
Saatlerce suç kimde, suç kimde diye;
Ve bir karar veriyor sonunda, cezası hasretlik olsun diye.
Ordan bir ses geliyor kulağıma cılızca;
"Üzülme dostum dünyanın kanunu budur" diye................