kus bir kus aLdim..bizim kusçu/dan
kanat/tir kokar nedir biLinmez a’nda
tursu mu kus’tan..kus mu tursu’dan
neyindir dogrusu dokuz-u hak oNda

hayranim boyLesi insan beLLegine
katik etmis tùkùrùgùnù ekmegine
deme senin konteynerLer neyine
dizip hizaya getirmeyeni/ne biLki

edip neyLe icàzet vereceksin ki..
sokakLarinda oLdugum sehirde
bugùn yarin àLem-i insan içinde
bosLuga dùsmemek için tabii ki

granit duvarLarin o naks-i seyrinde
birakmaksizin yek-bir soluk eLinde
él yurdu sehrin penceresine bakip
farkina varacak misin nedir eLinde/ki

oldùgùm sokaktaki tùm insanLar bir
çeyrek ekmek arasi kofteyLe geçinir
insà ettigi apartmanlarin..katina nasiL
sahip oLabiLirim diye dùsLerken ye/ki

oLmùs oLmùsùm deyip kaLktin mi hiç
zaman zaman midir insanLik midir piç
sokak sokak OL sehirde er hersey bitti
farkindaysan çok once olmùs demek ki

arka oda/Larda pancursuz pencereLerde
neyin bugusunu çeker burnuna sanarsin
uzatinca geLecekleri dùsùn basina birde
sogandan baska dogranacak ararsin bilki

utanmadan gozyasLarina gùLùp geçtiginde
,
,
,
Şair Metin Demirkaya