Her an kıpır krpırdı hiç durmazdı yerinde
Bazen gökte bir yıldız bazen de aydı gönlüm
Bütün sevdalarını hep yaşardı derinde
Düşmeye hazır tetik, kurulu yaydı gönlüm

Bazen denizde yüzdü bazen vurdu karaya
Hep bir merhem aradı aşk denilen yaraya
Ne şöhrete aldandı ne mala ne paraya
Hep iyiye meyletti, güzele kaydı gönlüm

Bazen kıymet verildi el üstünde tutuldu
Bazen de es geçildi çabucak unutuldu
Ona verilen sözler zaman zaman yutuldu
Ne sevmekten usandı ne aşktan caydı gönlüm

Bazen çok hızlı attı bazı zaman tekledi
Yine de her sevdaya yenisini ekledi
Gideni unutmadı senelerce bekledi
Hep yol gözleyen oldu ve hep gün saydı gönlüm

Nerde bir güzel görse dayanamaz bakardı
Ardından bir iç çeker bir de türkü yakardı
Bazen sessiz sakindi ığıl ığıl akardı
Denizini arayan dereydi, çaydı gönlüm

Bazen bir şelaleydi bitmezdi çağlaması
Oldukça zordu onu kendine bağlaması
Kâh bir çocuk gülüşü, bir bebek ağlaması
Kâh bir derviş dilinde samimi `Hay` dı gönlüm

Ne işveden usanır ne de nazdan bıkardı
Aşkı için savaşır mutlak galip çıkardı
Ara sıra dellenir ortalığı yıkardı
Her an kopmaya hazır, gerili faydı gönlüm

Öyle hemen pes etmez göğüs gererdi derde
Bir ordaydı bir burda duramazdı bir yerde
Şöyle bir düşündüm de o eski günler nerde
Ele avuca sığmaz hırçın bir taydı gönlüm

16.11.2007 05:40


.