Dur yolcu seni de vururlar
iki metre kefene bürüyüp
kara toprağa koyarlar
yaralı ceylân gibi gizlenme öyle
dur nereye böyle
devası varmış tüm derdin,
vefalısı varmış tüm e r i n.

Dur!

Umutsuzluğa kilitlenme
ölümü andıran sözleri yok bilme
hayatın gerçeklerini sürgüler çünkü
darılma kimseye
keramet de arama.

Dur!

Elbet yolda taş da olacak diken de
sen ayıtla dikeni de taşı da
rotana devam et
durmasını da bil
molasını da
ver

Dur!

Biraz sukünet biraz gayret
ereceksin sen de huzura diyerek
borcunu öde, şükürü unutma hamd et
kervan mı eylersin dünyayı muhabbet

Dönme arkanı kadere
fırsat verme asla isyana
insan ne ederse kendine
gıybet etme kimseye
ruhunu bozar,nefs azar
tabi ki kolay olmayacak
nefsini zorlayacak.


Dur! Biraz

Yok bir şey başarılmayacak
sabrın mükafatını almıyacak

miskin olma sen de
arama hiç, hakkını unutup gidende
kinden boğulmuş bürünmüş bedende

dur! Üzülme

Zalimin zulmü kimseye kalmaz bilmez misin de

Yansan da sen dünya ateşin de
nedir ki bu cehennem alemin de
HAKKI , Hak içın sevmiyen de
kahrolur gider be yolcu
uslu akıllı ol, şakirt ol
helak olma hayat mektebinde

her şerden sonra gelir
ufukta hayırlı hancı
sen kayıp etme haşa inancı
yiyorsan daîm helal kazancı
toprak anandır yetim değilsin
nedir peki bu sancı?

YA SABIR de be yolcu
MEVLA kerimdir sahipsizlerin
Sahibi göstermez mi kuluna
iki dünyadaki yerini
sorma şimdi
neden böyle? Sebebini
Anlarsın sen ilerde

YA SABIR YA SABIR
de yolcu...


Ayşe Kavak