İlkin yokluğun içinde dolaştığını
Kavrarsınız akreple yelkovanın
Ayak basılmadık yerlerde aradığınız
Gül kurusu melankoliler
Kötülük tarlalarında durduk yere linç edilmiştir
Bilemezsiniz

Peşine düştüğünüz
Sessizliğe direnme egoları
Ölüm kararlarına sırıtan cellatlardır
Yanılmadınız

Her sabaha
Yarım bırakılan mevsim umutlarıyla girersiniz
Evet uykularda törpülenir kimi şeyler
Eksik kalırsınız

Kınından çıkarır sözcüklerini şair
Neden döşer boşluklarına kaldırımların onları
Anlamak isteseniz de
Anlayamazsınız…

Akreple yelkovanın
Yokluğun içinde boşu boşuna dolaşmadığını gördükçe
Biraz daha artar tedirginliğiniz
Bir başka işkencenin ruh yansımasıdır bu
Katlanamazsınız

Nedensizce takılırsınız o devingenliğin peşine
Susuzluğunuz feraha hiç dönüşmez
Kavrulup yanarsınız

Bilinmeyen kıblelere doğru
Gölgelerini bozarak yok eden albatrosların
Yarım bıraktıkları oyunların öteki adıdır aşk
Başka türlü tanımlamak isteseniz bile
Lal olur dil
Tanımlayamazsınız.

Yürekteki girdaplara bir kemandan
Mutsuzluk çığlıkları döküldükçe
Ötelerde
Sınırları yok edilen bir yurdun
Yavaş yavaş gömüldüğüne tanıksınızdır

Artık geceler hep sürgün
Gün hep ilticadır

Umarsızca ağlarsınız ağlarsınız

Necdet Arslan