Yangın bu, kalpte inkisarı çok
Ve ağlayanlar nedameti yüzlerinde
Bir nişan gibi taşıyor
Dönmemek üzere
Geldiği ve gideceği yere
Arkalarına dönmeden bakıyorlar..

Her ile hiç arasındaki bir zamanda
Mefkuresi aşk olanlardan olacaksın
Katrelerden çağlayanlar,
Damlalardan ırmaklar akıtacaksın

Sesler kadar sessizlik ve bir ihtimal
Çığlık olacaksın
Kulakları çınlatıp kalplere fer verecek
Veya yok edip parçalayacaksın

Sen ister ışık ol karanlığımı aydınlat
İster zulmetlerde gezdir de
Işığa hasret bırak
Fark etmediğim kadar sevdiğim
Üzüldüğüm kadar nefretim olacaksın

Uzayan ve yıldıran yıllar veya
Bitmeyen aylar gibi
Yelkovanı bırakıp akrebi
Dost bildirecek, zamana düşman edip
Saatlere mahkum edeceksin

Ölüm bu ömre bedel, koca bir hayat
Onun için, değer diye yaşayacak
Umarsız çıkarsız gittiğin yolları
Aydınlığa çıkaracaksın

Küçüğüm, beni tanımıyorsun ama ben
Senin kadar büyük değil
Belki sen benim kadar çocuksun
Unutma
İçindeki çocuğu büyüten ve
Toprağa yar eden olacaksın
Beni unutsan da bir gün benimle karşılaşıp
Ağlayacaksın…

hado77